10 + 2 λόγοι να στηρίξεις Σ.Α.Α.Φοι.Κ. ΕΑΑΚ

Στην Ελλάδα του 2014 οι φοιτητικές εκλογές γίνονται πολιτικό δημοψήφισμα για τη γενιά μας και την κοινωνία! Έχουμε ευθύνη να μη δώσουμε λευκή επιταγή στην κυβέρνηση. Να μην ψηφίσουμε με βάση την δήθεν φιλία που πουλάει στα μαγαζιά η ΔΑΠ.  Ήρθε η ώρα να βάλουμε φίμωτρο σε κάθε κυβερνητική φωνή. Αυτοί, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ είναι εκείνοι που θέλουν να ερμηνεύσουν τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών προς όφελός τους, επιλεκτικά ζητωκραυγάζοντας για τις πρωτιές των νεολαιών τους. Επειδή λοιπόν οι φοιτητικές εκλογές στέλνουν μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση, πρέπει να ψηφίσουμε με πολιτικά κριτήρια για να ηχήσει παντού η αντίληψη που επιδιώκει να επιβάλλει αναχώματα στα σχέδια τους. Για αυτό σε καλούμε να στηρίξεις την Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση σε κάθε πανεπιστήμιο και ΤΕΙ.

1. Για να ανατρέψουμε το εργασιακό μέλλον που μας ετοιμάζουν. Να εξασφαλίσουμε ότι η νεολαία δε θα ζήσει τελικά διαλέγοντας  πεντάμηνα και ελαστική απασχόληση  ή ανεργία αλλά  θα επιλέξει την ανατροπή τους.
2. Γιατί δεν υπάρχει άλλος δρόμος αν θέλουμε να μπορούμε να ζούμε αξιοπρεπώς παρά μόνο έξω από την ΕΕ και το ευρώ, τη διαγραφή του χρέους και την ανατροπή της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και κάθε επίδοξου διαχειριστή!
3. Για την ισχυροποίηση της αριστεράς που μαζί με τους φοιτητές και τους σπουδαστές έβαλε  και θα συνεχίσει να βάζει πλάτη ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, την επιχειρηματικοποίηση των πανεπιστημίων.
4. Γιατί η Ε.Α.Α.Κ εκφράζει αυτό το αντίπαλο δέος της κυβερνητικής πολιτικής που υλοποιούν ΔΑΠ και ΠΑΣΠ στις σχολές και η δικιά του ενίσχυση είναι ο μοναδικός τρόπος να βουλώσουν τα στόματα Σαμαρά και Βενιζέλου την επόμενη μέρα των  φοιτητικών εκλογών. Για να σημάνει η νεολαία το εναρκτήριο λάκτισμα της λαϊκής αντεπίθεσης και του μαυρίσματος των πολιτικών που ζούμε καθημερινά!
5. Γιατί ΕΑΑΚ σημαίνει πόρτα στους φασίστες στις σχολές, τον πιο μαζικό χώρο της νεολαίας. Όταν οι μπράβοι της Χρυσής Αυγής, που πουλάνε ψευτοτσαμπουκά στους αδύναμους και καταπιεσμένους, εμείς τσακίζουμε και διαγράφουμε από την ιστορία κάθε νοσταλγό του Χίτλερ παρέα με τους υπεύθυνους αυτής της κρίσης!
6. Γιατί μόνο μέσα από μαχητικούς αγώνες διαρκείας μπορούμε να κερδίσουμε. Με μαζικό πολιτικό εκβιασμό του  φοιτητικού και λαϊκού κινήματος και όχι με παρακάλια και «νταραβέρια» με τους πρυτάνεις, τα συμβούλια ιδρύματος και τους υπουργούς. Στο σύστημα της βαρβαρότητας δεν υπάρχει χώρος για δήθεν διαχείριση και διαπραγμάτευση, μόνο για αγώνα μέχρι την επιβολή των αναγκών μας!
7. Για το ζωντάνεμα των γενικών συνελεύσεων και την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος. Κόντρα σε σχέδια υποταγής και ανάθεσης, βαδίζουμε μαχητικά, οργανωμένα και αποφασιστικά. Για να κάνουμε τους φοιτητικούς μας συλλόγους ικανούς να επιβάλλουν το δίκαιο των αγώνων μας, να υπερασπίζονται δικαιώματα και να φαντάζουν εικόνα από το μέλλον που θέλουμε να φτιάξουμε! Γιατί οι γενικές συνελεύσεις δεν είναι κομματικές πασαρέλες και πρέπει να γίνουν όργανα λαϊκής πολιτικής  και επιβολής, στα χέρια των φοιτητών.
8. Γιατί θέλουμε ένα διαφορετικό πανεπιστήμιο. Με φοιτητικό και εργατικό έλεγχο, ώστε να αποφασίζουν οι ίδιοι οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι πως αυτό θα λειτουργεί. Άλλωστε κανένας δεν ξέρει τις ανάγκες του πανεπιστημίου καλύτερα από αυτούς βρίσκονται κάθε μέρα σε αυτό.
9. Γιατί στη σημερινή εποχή δε βολευόμαστε με εύκολες λύσεις απ’ το παρελθόν. Αγωνιζόμαστε για τη συνολική ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης πραγμάτων και πιστεύουμε ότι αυτή μπορεί να έρθει στο σήμερα μέσα από τους αγώνες εργαζόμενων και νεολαίας.
10. Γιατί σήμερα πρέπει να ενισχυθεί η αντικαπιταλιστική αριστερά που βγαίνει μπροστά με αυτοθυσία στο δρόμο και στο κίνημα και δε φοβάται την κοινή δράση μέσα στους αγώνες. Γιατί ο πραγματικός μας εχθρός δε βρίσκεται στην υπόλοιπη αριστερά αλλά στο σύστημα που γεννάει κρίσεις και βαρβαρότητα!

Γιατί ΕΑΑΚ σημαίνει στον καιρό της κρίσης και της απομόνωσης, όλοι για έναν και ένας για όλους!

Γιατί ΕΑΑΚ σημαίνει μίσος για όσους μισούν την ζωή!



Για να δοθεί το στίγμα της νεολαίας που τολμά να αγωνίζεται.
                             Που μπορεί να νικά!

   
     7 Μάη στηρίζουμε την αντικαπιταλιστική-επαναστατική                    αριστερά - ψηφίζουμε ΕΑΑΚ σε ΑΕΙ και ΤΕΙ

                           

ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ

Η κυβέρνηση επιδιώκει να πείσει ότι «διαπραγματεύεται» με την τρόικα να «μην υπάρξουν νέα μέτρα και νέο μνημόνιο». Όμως τα βάρβαρα μέτρα, είναι ήδη αποφασισμένα και προχωράνε. Πίσω από το παραμύθι της «επαναδιαπραγμάτευσης» νέος καταιγισμός μέτρων ετοιμάζεται. Η επίθεση του μαύρου μετώπου Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ  δεν έχει τέλος. Πρώτα το σχέδιο Αθηνά και  συγχωνεύεις σχολών μετέπειτα οι απολύσεις-διαθεσιμότητα των καθηγητών και δασκάλων, τώρα το αποκορύφωμα με την ΕΡΤ και τους διοικητικούς υπαλλήλους. Ωστόσο, παρά την προσπάθεια του πολιτικού συστήματος να τσακίσει και να κηρύξει παράνομη την απεργία των διοικητικών, ο αγώνας τους επιδείκνυε και  συνεχίζει εδώ και δυόμιση μήνες να επιδεικνύει αμείωτη αγωνιστικότητα και αντοχή.
Στόχος αυτής της επίθεσης είναι στην παιδεία είναι η περεταίρω επειχηριματικοποίηση της, περνώντας έτσι όλες οι λειτουργίες (διοικητικές- διδακτικές) της σε επιχειρήσεις που θα θέλουν αντάλαγμα- δίδακτρα από τους φοιτητές . Εμείς τασσόμαστε ενάντια στη λογική που θέλει πανεπιστήμια για λίγους και εκλεκτούς, πετώντας έξω αυτούς που δεν την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσουν.  Ιδιαίτερα στο κρίσιμο στάδιο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή  ο αγώνας των διοικητικών θεωρούμε αναγκαία και καθοριστική για τη συνέχιση αυτού του αγώνα, τη συμπόρευση του φοιτητικού κινήματος  αλλά και κάθε  πληττόμενου κομματιού της κοινωνίας  με τους απεργούς διοικητικούς. Αντίθετα η «πρωτοπόρα» παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ παρακάμπτει τα σοβαρά προβλήματα του πανεπιστημίου κ διεκδικεί να ανοίξουν οι σχολές με κάθε τρόπο, παίζοντας το ρόλο της κυβέρνησης προσπαθώντας να στρέψει τους φοιτητές ενάντια στους διοικητικούς υπαλλήλους και να στήσει για ακόμα μια φορά ένα μπλόκ αντικατάληψης και απεργοσπασίας. Στήνοντας αποτυχημένες πανελλαδικές συγκεντρώσεις με 300  άτομα, κεντρικά στελέχη της ΔΑΠ και της ΟΝΝΕΔ!!!
Πέντε χρόνια μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου το κράτος συνεχίζει να τρομοκρατεί με τις κατασταλτικές του δυνάμεις. Τρανταχτές αποδείξεις αποτελούν η εισβολή των αστυνομικών δυνάμεων στους χώρους του ασύλου και τη  δήθεν αντισυστημική  Χρυσή Αυγή που προωθείται από το σύστημα, για να γίνει η σιδερογροθιά που μαζί με την κρατική καταστολή θα χτυπήσει το εργατικό κίνημα. Μια ακόμα απόδειξη είναι και η ενίσχυση της θεωρίας των δυο άκρων που υποστηρίζει πως όποιος αγωνίζεται κατά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ θεωρείται άκρο-παράνομος και θα διώκεται. Παράδειγμα αποτελεί η δίωξη των 9 συναδέλφων μας από το Φυσικό, οι οποίοι αγωνίστηκαν για τη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων τους και τώρα κατηγορούνται.
Είναι η ώρα για το φοιτητικό κίνημα να βγει δυναμικά στο προσκήνιο, να συμβάλλει στη συγκρότηση ενός πανεκπαιδευτικού κινήματος τόσο στο Δημόσιο όσο και στον Ιδιωτικό τομέα, και να βάλει φρένο για τα καλά τα σχέδιά τους! Για να νικήσουμε το «μαύρο μέτωπο» του κεφαλαίου, της κυβέρνησης και της ΕΕ. Να διαμηνύσουμε ότι δε θα δώσουμε ούτε 1 ευρώ για τις σπουδές μας, για τη στέγαση τη σίτιση και τα συγγράμματα. Να παλέψουμε, από κοινού με τους εργαζομένους, για δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους, αξιοπρεπή δουλειά με δικαιώματα.

1η Μάη 1886: «Όταν η ανάγκη γίνεται ιστορία»...

  1η Μαΐου 1886: Τα συνδικάτα στο Σικάγο κηρύττουν απεργιακές κινητοποιήσεις με αφετηρία την 1η Μαΐου, στο πρότυπο επιτυχημένων κινητοποιήσεων στον Καναδά το 1872, με αίτημα τη μείωση των εργάσιμων ωρών και με σύνθημα «οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο». 90.000 άνθρωποι κατεβαίνουν στους δρόμους του Σικάγο, 350.000 σε ολόκληρη τη χώρα, με 1.200 εργοστάσια συνολικά κλειστά. Η εργοδοτική και κυβερνητική απάντηση ήταν βίαιη, οδηγώντας στο αιματοκύλισμα δεκάδες εργάτες.. Το 8ωρο και η Κυριακάτικη αργία που διεκδικούσαν οι τότε απεργοί θα κατακτηθούν στην Ευρώπη στα τέλη της δεύτερης δεκαετίας του 20ουαιώνα, με αφετηρία μεγάλες νικηφόρες απεργίες στην Ισπανία που ξεκίνησαν από το εργοστάσιο La Canadiense της Βαρκελώνης. Οι πρωτοπόροι αγώνες, όμως, του Σικάγο δε θα λησμονηθούν, με το ιδρυτικό συνέδριο της Δεύτερης Σοσιαλιστικής Διεθνούς το 1889 στο Παρίσι να καθιερώνει ως εργατική γιορτή την Πρωτομαγιά.
Μάης 1936: Εξέγερση που ξεσπά από τουςκαπνεργάτες στη Θεσσαλονίκη, με μαζικές απεργίες,για τα κοινωνικά και πολιτικά τους δικαιώματα και καταλήγει στο θάνατο των διαδηλωτών. Το καθεστώς υπό τον φόβο των κινητοποιήσεων απάντησε με την έλευση της δικτατορίας του Μεταξά 3 μήνες μετά...
Αντίστοιχα προς την Πρωτομαγιά του 1936, υπήρξεστη Γερμανία η «Αιματηρή Πρωτομαγιά» του 1929, σημείο-κλειδί στην πορεία της χώρας προς το ναζισμό. Την 1η Μαΐου εκείνης της χρονιάς, στο Βερολίνο, την επέτειο της Εργατικής Πρωτομαγιάς τιμούσαν με ξεχωριστές συγκεντρώσεις τόσο το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, με τις πιο μαζικές συγκεντρώσεις, όσο και το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας στις πιο ριζοσπαστικές και εργατικές γειτονιές της πόλης, καλώντας, μάλιστα, τους διαδηλωτές να κατέβουν άοπλοι, έχοντας κατά νου το σοβαρό ενδεχόμενο βίαιης καταστολής. Αυτό δεν εμπόδισε την αστυνομία να προχωρήσει σε καταστολή και διάλυση των συγκεντρώσεων από πολύ νωρίς ενώ οι επιθέσεις της αστυνομίαςοδήγησαν στον θάνατο 33 πολίτες, στον τραυματισμό και στη σύλληψη πάνω από χιλίων καθορίζοντας σημαντικά τις πολιτικές εξελίξεις για τα λίγα εναπομείναντα χρόνια της Δημοκρατίας.

1η Απρίλη 2013: στην Ελλάδα των μνημονίων, συγκυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις και κάθε έννοια κατώτατου μισθού. Ο εργοδότης πλέον μπορεί να καθορίζει κατά το δοκούν τι χαρτζιλίκι θέλει να δίνει (αν θέλει να τους πληρώσει βέβαια..) στους εργαζόμενους.
2013-1η Μάη 2014: Διαρκώς οι απεργιακές κινητοποιήσεις ποινικοποιούνται, επιστρατεύονται ολόκληροι κλάδοι επειδή τόλμησαν να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας και τη διατήρηση των συλλογικών συμβάσεων (βλέπε χαλυβουργούς, ναυτεργάτες, εργαζόμενους μετρό και μμμ, εκπαιδευτικούς, διοιηκητικούς σε ΑΕΙ-ΤΕΙ). Η ανεργία καλπάζει με επίσημα νούμερα στο πρωτοφανές 30% και 50% για τους νέους εργαζόμενους. Για όσους εργάζονται η επισφάλεια και η μαύρη ανασφάλιστη εργασία είναι καθεστώς.
Παρόλα αυτά τα τελευταία 3 χρόνια έχουν γίνει περίπου 55 γενικές απεργίες, εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου έχει βγει στο δρόμο διεκδικώντας την ανατροπή των αντιλαϊκών μέτρων, και έχουν αναδειχθεί σε πρωτόλεια μορφή νέες μορφές εργατικής και κοινωνικής αλληλεγγύης, νέες μορφές συντονισμού των εργαζομένων από τα κάτω, μακριά από την ξεπουλημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία (όπως ο συντονισμός πρωτοβάθμειων σωματείων)

128 χρόνια έχουν περάσει από τη ματωμένη 1η Μαΐου 1886 του εργατικού ξεσηκωμού στο Σικάγο και το νόημα της, όχι μόνο δεν έχουν καταφέρει να το σβήσουν αλλά αναβαπτίζεται στους νέους κοινωνικούς αγώνες που ξεσπούν σε κάθε γωνιά του κόσμου. Γιατί η εργατική πρωτομαγιά είναι μια απεργιακή γιορτή ταυτισμένη με τους αγώνες υπεράσπισης των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης, είναι μια πολιτική απεργία και αυτό την καθιστούσε πάντοτε εχθρική. Οι εργάτες και οι εργάτριες συμμετέχοντας στην Εργατική Πρωτομαγιά παύουν, θεωρητικά, να φαντάζονται τον εαυτό τους ως μια ατομικότητα, αλλά, έστω και για μια μέρα,  ως μία κοινότητα με συγκεκριμένη ταξική θέση μέσα στο παραγωγικό, αλλά κυρίως μέσα στο πολιτικό σύστημα. Προβάλλεται δηλαδή η εργατική τάξη ως πολιτική δύναμη αυτόνομη, ανεξάρτητη από το πολιτικό σύστημα και με πολιτικά εργατικά δικαιώματα. Έτσι η εργατική Πρωτομαγιά είναι μια ημέρα επισήμανσης σε όσους το αγνοούν, σε όσους το ξέχασαν, σε όσους το αρνούνται, πως στο κοινωνικό πεδίο μάχης υπάρχει ένας αντίπαλος για τους κρατούντες τη μερίδα του λέοντος από τον πλούτο της γης, και δεν είναι άλλος από εκείνον που τον παράγει, τις δυνάμεις της εργασίας.
 Από την πρώτη στιγμή το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του προσπαθούσαν αρχικά να τσακίσουν την Πρωτομαγιά με το ξύλο ή ακόμα και με τις σφαίρες. Στη συνέχεια προσπάθησαν να την ''εξαγοράσουν'' μετατρέποντάς τη σε επίσημη αργία και σε γιορτή των λουλουδιών, για να μετεξελιχθεί σε νεκρώσιμη ακολουθία της ταξικής πάλης με ψάλτη τον υποταγμένο-αστικοποιημένο συνδικαλισμό!

Σήμερα πιο πολύ από κάθε άλλη φορά η επέτειος της Πρωτομαγίας βρίσκει το νόημα της στους σύγχρονους αγώνες της πληττόμενης πλειοψηφίας κι αυτό γιατί σήμερα όπως και τότε η κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος έχει οδηγήσει στην ισοπέδωση βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών στην εργασία. Κόντρα στην κυρίαρχη ρητορεία που θέλει τους αγώνες αναποτελεσματικούς και χωρίς νόημα, ο ξεσηκωμός στο Σικάγο έδειξε ακριβώς το αντίθετο: Με αιματοβαμμένους αγώνες κατοχυρώθηκε το οκτάωρο για πολλές δεκαετίες και σήμερα για πολλούς εργαζόμενους έχει καταργηθεί. Αν λοιπόν μπορούσαν πριν ενάμισι αιώνα, στην εποχή μας με την πρόοδο της τεχνολογίας και της επιστήμης κάτι τέτοιο είναι περισσότερο εφικτό παρά ποτέ.
Αν κάτι μένει απ’ όλα αυτά είναι πως στην Ελλάδα του 2014 που αποτελεί την αιχμή του δόρατος της καθολικής επίθεσης του κεφαλαίου στις δυνάμεις εργασίας, η μόνη απάντηση μπορεί να δοθεί μέσα από τουςανυποχώρητους συλλογικούς αγώνες. Μόνο εάν νεολαία και εργαζόμενοι πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και μέσα από το κίνημά τους επιβάλουν την άρνηση-διαγραφή του χρέους και την έξοδο από την Ευρωζώνη και την ΕΕ που βρίσκονται πίσω από κάθε αντιλαϊκό μέτρο. Κόντρα σε όσους θέλουν να μας πείσουν πως κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφή, η ίδια η πραγματικότητα τους διαψεύδει με την καταστροφή του παρόντος και του μέλλοντος της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Για να γίνει αυτή η αναγκαιότητα πράξη χρειάζεται ένα νέο εργατικό κίνημα που οι αποφασεις του θα παίρνονται από τους ίδιους τους εργαζομένους κόντρα στη λογική του υποταγμένου συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ που μόνο ήττες και απογοητεύσεις έχουν φέρει. Τέτοια παραδείγματα  λαϊκής αυτοοργάνωσης ικανά να ηγηθούν του ξεσηκωμού αποτελούν  ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματίων, οι λαικές συνελεύσεις στις πλατείες αλλά και οι γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων. Γι’ αυτό η νεολαία πρέπει να στρατευτεί ενεργά πλάι στους εργαζόμενους στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, να χτίσουμε την νέα νικηφόρα προοπτική της χειραφέτησης του λαού, μια νέα πρωτομαγιά των σημερινών αγώνων, ατσαλωμένη στις νίκες τους παρελθόντος με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον.

                                      ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 1η ΜΑΗ, 

                           ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ!

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

  Τον Σεπτέμβρη του 2011 πραγματοποιήθηκαν σε όλη την Ελλάδα φοιτητικές κινητοποιήσεις εναντία στο νέο νόμο διάλυσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και στις πολιτικές κυβέρνησης και τρόϊκας. Στα πλαίσια αυτών των κινητοποιήσεων η γενική συνέλευση των φοιτητών του Φυσικού πραγματοποιεί κατάληψη μιας εβδομάδας με αποτέλεσμα να μη δοθούν κάποια απ’τα μαθήματα της εξεταστικής.
  Μετά τη λήξη της κατάληψης, ο σύλλογος προσπάθησε να πραγματοποιηθεί η αναπλήρωση των μαθημάτων -όπως έγινε στην υπόλοιπη χώρα- όμως αντιμετώπισε την άρνηση και τον εμπαιγμό. Έτσι, αποφασίστηκε ο σύλλογος να παραστεί στη γενική συνέλευση του τμήματος και να παραμείνει εκεί μέχρι να παρθεί η λογική και δίκαιη παραπάνω απόφαση.
Οι καθηγητές ήταν ανένδοτοι συνεχίζοντας μια παράδοση χρόνων, το να τιμωρούν δηλαδή τις κινητοποιήσεις των φοιτητών στερώντας εξεταστικές και μαθήματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι δύο χρόνια πριν, οι δύο καλύτεροι απόφοιτοι του Φυσικού είχαν απορριφθεί από τα μεταπτυχιακά του Τμήματος για την πολιτική τους δράση χωρίς να δοθεί καμία εξήγηση.
  Οι καθηγητές όχι μόνο αρνήθηκαν να συζητήσουν το θέμα αλλά κάλεσαν και την αστυνομία να παρέμβει και να απομακρύνει τους φοιτητές, δίνοντας ονόματα φοιτητών του Συλλόγου που συμμετείχαν στην κινητοποίηση. Η κινητοποίηση αυτή έλαβε τέλος αρκετές ώρες μετά, αφού ακόμη και μετά την παρέμβαση του πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης, αρνούνταν να συζητήσουν το θέμα της εξεταστικής.
  Αυτό που ακολούθησε τις επόμενες μέρες ήταν πρωτοφανές για τα ακαδημαϊκά δεδομένα με τους καθηγητές να σκίζουν λίστες εργαστηρίων, να μην παρευρίσκονται στις παραδόσεις των μαθημάτων, ακόμη και να ζητούν από εκλεγμένους εκπροσώπους του Συλλόγου να αποχωρήσουν από τα μαθήματα τους ως όρο για να παραδώσουν. Δυστυχώς, αυτό δεν ήταν αρκετό καθώς ένα χρόνο μετά κάλεσαν πειθαρχικό συμβούλιο, σε βάρος 9 εκ των 12 φοιτητών, στις 22 Οκτωβρίου απειλώντας τους με αναστολές εξαμήνων.
  Ένα χρόνο μετά το Πειθαρχικό Συμβούλιο τους απειλούσε με αναστολές εξαμήνου, διαγραφές και τελικά τους πήγε στα δικαστήρια θέλοντας να στοχοποιήσει στο πρόσωπό τους τον αγώνα που δόθηκε ενάντια στο νόμο Διαμαντοπούλου.
Τα γεγονότα αυτά που συνέβησαν στο Φυσικό, προφανώς δεν μπορούν να αποδοθούν στον αντιδραστικό χαρακτήρα μιας μερίδας καθηγητών του τμήματος. Είναι ξεκάθαρο ότι οι διώξεις αυτές είναι πολιτικές και έχουν ως στόχο τη καταστολή οποιουδήποτε αγωνίζεται σήμερα.
Τα τελευταία 3 χρόνια, στα πλαίσια της επίθεσης που δέχεται ο κόσμος της εργασίας και η νεολαία,οποιαδήποτε φωνή προσπαθεί να εναντιωθεί με μαχητικό τρόπο στις κυρίαρχες πολιτικές καταστέλεται. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πλήθος απεργιών έχουν χαρακτηρισθεί παράνομες και καταχρηστικές με τη δικαιολογία ότι εμποδίζουν την ομαλότητα και την ανάπτυξη της χώρας. Η απεργία στο μετρό διότι ο εργαζόμενος δεν μπορεί να πάει στην δουλειά του, η απεργία των ναυτεργατών διότι κλείνουν τα λιμάνια,η απεργία των διοικητικών γιατί οι φοιτητές χάνουν τα εξάμηνα,ακόμη και η απεργία των εκπαιδευτικών την περίοδο των πανελλαδικών εξετάσεων πριν καν ξεκινήσει! Είναι ξεκάθαρος ο σκοπός της κυβέρνησης, που μην έχοντας λύση για τα αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει η κρίση, με το ‘διαίρει και βασίλευε’ προσπαθεί να στρέψει τον ένα εργαζόμενο απέναντι στον άλλο και ταυτόχρονα να στείλει ένα μήνυμα τρομοκρατίας και καταστολής, αμφισβητώντας κεκτημένα και δικαιώματα του εργατικού και του φοιτητικού κινήματος.
Το φοιτητικό κίνημα όμως δεν τρομοκρατείται και οι αγώνες που έχει δώσει έχουν αφήσει σημαντικές παρακαταθήκες για αυτούς που θα ακολουθήσουν. Με όπλο του τις γενικές συνελεύσεις και με προμετωπίδα τον αγώνα για την προάσπιση των λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων θα δώσει την απάντηση για την ανατροπή όλων αυτών που καταστρέφουν τις ζωές μας. Η δίκη για την υπόθεση του Φυσικού έχει οριστεί στις 5 Δεκεμβρίου στο Εφετείο των Χανίων. Η παρουσία μας είναι απαραίτητη μιας και λόγω της φύσης των διώξεων και των αιτιών τους, η υπόθεση αποτελεί εξ ορισμού υπόθεση του φοιτητικού κινήματος. Αφήνοντας αναπάντητα τέτοια χτυπήματα αφήνουμε έφορο έδαφος σε περαιτέρω κινήσεις καταστολής που έχουν τελικό στόχο την οριστική φίμωση των φοιτητικών συλλόγων.
         
           Δεν τρομοκρατούμαστε! Δεν αδιαφορούμε! Εμπρός για ανυποχώρητο αγώνα!


     
    ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ ΣΤΙΣ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

                                          

ΣΤΙΣ 7 ΜΑΗ ΤΟΥΣ ΚΟΒΟΥΜΕ ΤΟ ΓΕΛΙΟ.

                                     

                         ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ - ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ
                                                ΕΑΑΚ

άλλα σχήματα της ΕΑΑΚ

Αθήνα

smass media στο Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε.

Α.Ε.Π. στο μαθηματικό

ΑΝ.ΑΡ.ΠΑ στους πολιτικούς μηχανικούς ΕΜΠ

ΑΝ.Α.Φ.Η στους ηλεκτρολόγους

ΑΝ.ΑΡ.ΣΥ.Π. στην πληροφορική

ΑΝ.Α.Χ. στην γεωπονική

Αντινομία στην νομική

ΑΡ.Κ.Α.Σ στην Α.Σ.Κ.Τ.

ΑΡΙ.Σ. στην ιατρική

Α.Π.Τ στους μηχανολόγους μηχανικούς ΕΜΠ

Αριστερή Πρωτοβουλία στο χημικό

Κ.ΑΡ.ΦΙ στη φιλοσοφική

Μαρκσ στο ΤΕΙ Πειραιά

Π.Α.Φ

Ρ.Α.Πα.Ν.-Σ.Α.Φ.Ν. στη νομική

Ρ.Α.Σ. στο πολιτικό νομικής

Σ.Α.Φ. στο Πα.Πει

Ρ.Α.Σ. στην ΑΣΟΕΕ

Συσπείρωση στο οικονομικό

Χ.Α.Μ.Α.Σ. στους χημικούς μηχανικούς ΕΜΠ

Παρεμβολή στο φυσικό


Θεσσαλονίκη

Contra Legem στη νομική

Α.Ε.Π. στο Πα.Μακ.

Α.Ρ.Ε.Φ. στο φυσικό

ΑΝ.Α.ΦΟΙΤ.Ο. στη γεωπονία

Αρ.Αγ.Ε. στους ηλεκτρολόγους & μηχανολόγους ΑΠΘ

Επιτροπή Αγώνα στους αρχιτέκτονες

ΚΡΑΧ στο οικονομικό

Φ.Ε.Ρ.Μα. στο μαθηματικό

Χ.Αρ.Τ.Α. στους τοπογράφους


Κρήτη

Αρ.Α.Κ. στο ΤΕΙ Ηρακλείου

Αριστερόστροφη Έλικα στο βιολογικό Ηρακλείου

Ενωτική Πρωτοβουλία στο πολυτεχνείο Χανίων

Σ.Α.Α.Φοι.Κ. στο μαθηματικό & εφαρμοσμένο Ηρακλείου


Πάτρα

Αν.Α.Κίνηση στους πολιτικούς μηχανικούς

Αντίλογος στους μηχανολόγους

Αριστερή Πρωτοβουλία Σπουδαστών στο ΤΕΙ

Μ.Α.Φοι.Α. στο μαθηματικό

Ρήγμα στο γεωλογικό

Αρ.Κ.Οι. στο οικονομικό


Αλλού

ΕΑΑΚ στην Αλεξανδρούπολη

ΕΑΑΚ στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο (Κέρκυρα)

ΕΑΑΚ στη Μυτιλήνη

Φ.Α.ΠΑ. στο τμήμα μεσογειακών σπουδών στη Ρόδο

Φ.Α.Ση. στο τμήμα ιστορίας, αρχαιολογίας & κοινωνικής ανθρωπολογίας στο Βόλο

χωροΑταξία στους μηχανικούς χωροταξίας στο Βόλο


...δεκτή οποιαδήποτε διόρθωση!

Διαγραφές-Προαπαιτούμενα-Ειδική

Μετά την ψήφιση των τελευταίων νόμων για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπως του «σχεδίου Αθηνά» αλλά και του νόμου Διαμαντοπούλου, οι οποίοι αποτελούν θεμέλιο λίθο του επιχειρηματικού πανεπιστημίου, καθώς και οδηγίες της ΕΕ για τη εκπαίδευση, τα καθημερινά και όχι μόνο προβλήματα έχουν ενταθεί δραματικά. Αρχικά οι συγχωνεύσεις σχολών, στη συνέχεια οι απολύσεις διοικητικών και σταθερά στα τμήματα μας ΑΛΥΣΙΔΕΣ-ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ-ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ. Οι νομοί αυτοί μεταξύ άλλων, προβλέπουν την κατάργηση των επαναληπτικών εξεταστικών για τους εκάστοτε επί πτυχίω φοιτητές, την θέσπιση αλυσίδων και προαπαιτούμενων σε πολλά μαθήματα, την καθιέρωση υποχρεωτικών προόδων και ασκήσεων. Είναι προφανές ότι αυτοί οι νομοί δεν έχουν καμία νομιμοποίηση στα μάτια των φοιτητών. Οι ίδιοι νόμοι που μας βρήκαν δυναμικά απέναντι τους και θα συνεχίσουν να μας βρίσκουν σε κάθε εφαρμογή τους. 

Ας μην ξεχνάμε ότι οι νόμοι εκτός από τις αλλαγές που επιφέρουν στα θέματα που αναφέραμε, προβλέπει το ν+2, δηλαδή διαγραφές φοιτητών, μέτρο που θα ισχύσει από τον Δεκέμβρη του 2014, κάνοντας απάνθρωπους τους ρυθμούς σπουδών και καταργεί ουσιαστικά τον δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα του. Την ώρα που μας διαγράφουν από τη σχολή στα 6 χρόνια δε νοείται να περιοριζόμαστε στην ποσότητα των μαθημάτων που δίνουμε και δηλώνουμε. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την κατάργηση των συγγραμμάτων, περικοπές σε σίτιση και στέγαση, τα δίδακτρα και τη νέα διοίκηση του Πανεπιστημίου (Συμβούλια Διοίκησης), η εκπαίδευση θα αποτελεί πλέον αγαθό για λίγους και εκλεκτούς. Οι φοιτητές πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Καμία επιτροπή σοφών δεν θα λύσει τα προβλήματα μας. Μέσα από τις μαζικές διαδικασίες των συνελεύσεων να διεκδικήσουμε ότι μας ανήκει.
Μόρφωση-Δουλεία-Ελευθερία.

ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ-ΑΝΑΤΡΟΠΗ  ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ  ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΗΣΤΗΜΙΟΥ

• ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ. ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

• ΕΙΔΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ, ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΗΛΩΣΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΠΟΙΟΣ. ΘΕΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΡΙΝ ΤΗ ΛΗΞΗ ΤΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ.

• ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΥΣΙΔΩΝ-ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΕ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ Τ.Ε.Μ. ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ ΡΥΘΜΟΙ ΣΠΟΥΔΩΝ.

• ΟΧΙ ΣΤΙΣ «ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΕΣ» ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ. ΠΡΟΟΔΟΙ ΜΟΝΟ ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟΙ.

• ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ  ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ ΤΜΗΜΑΤΑ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΒΑΣΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑ (ΑΠ3, ΔΟΜΕΣ).

• ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΙ ΚΑΙ 4ο ΕΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ.

• ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ(ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΣΠΟΥΔΩΝ, Γ.Σ.Τ.) ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ. ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕ ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ.

        ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ!

     
         

ΘΕΛΟΥΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ

Η επίθεση της κυβέρνησης στο χώρο της εκπαίδευσης δεν έχει τέλος. Μετά το σχέδιο Αθηνά και τις χιλιάδες απολύσεις διοικητικών έρχονται να προστεθούν και οι 180.000 διαγραφές φοιτητών .Η κυβέρνηση συνεχίζει την προσπάθεια μιας νέας εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης στα πανεπιστήμια. Οι διαγραφές φοιτητών είναι απαραίτητο βήμα για το πανεπιστήμιο που σκοπεύουν  να φτιάξουν, ένα πανεπιστήμιο της αγοράς με συνεχώς εντεινόμενη επιχειρηματική λειτουργία.

 Η ολοένα αυξανόμενη εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών, τα προαπαιτούμενα μαθήματα καθώς και οι υποχρεωτικές πρόοδοι καθυστερούν την αποφοίτηση μας από το πανεπιστήμιο. Η προσπάθεια αυτή έχει ως άμεσο σκοπό την ιδιωτικοποίηση του ίδιου πανεπιστημίου καθώς οι μεγαλοετείς φοιτητές  θα καλούνται να πληρώνουν δίδακτρα για να μπορέσουν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Εκτός από αυτό γίνεται έντονη προσπάθεια καταστολής του φοιτητικού κινήματος το οποίο έχει βγει με μαχητικούς και ανατρεπτικούς αγώνες διαρκείας, σε κάθε φάση της επίθεσης, για να χαλάσει τα σχέδιά τους.

Άλλος ένας  στόχος της κυβέρνησης είναι να περάσει το κλίμα μιας τύπου “εργοδοτικής τρομοκρατίας”, που μαθαίνει στο σημερινό φοιτητή και αυριανό εργαζόμενο ότι στο Πανεπιστήμιο δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για συλλογικές διαδικασίες, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν εμπόδιο στα επιχειρηματικά τους σχέδια. Η πολιτική αυτή έχει κ έναν  μακροπρόθεσμο στόχο, θέλουν να εξασφαλίσουν ότι όταν θα δουλεύουμε θα φοβόμαστε να αγωνιζόμαστε κ να διεκδικούμε τα δικαιώματα μας

Η κατάσταση που διαμορφώνεται στις σχολές ανοίγει για το φοιτητικό  κίνημα δύο δρόμους: ή θα αποδεχθούμε την εντατικοποίηση των σπουδών μας, με συγγράμματα που θα πληρώνουμε απ’ την τσέπη μας και την ίδια στιγμή θα κοιτάμε καχύποπτα το διπλανό μας μήπως είναι «αιώνιος». Ή θα επιβάλλουμε την ανάγκη μας, να μπορούμε να σπουδάσουμε με ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών, χωρίς να δίνουμε ούτε 1 ευρώ!

ποιοί είμαστε;

να 'ξηγηθούμε για να μη παρεξηγηθούμε...

Το Σχήμα Ανεξάρτητων Αριστερών Φοιτητών Κνωσσού (Σ.Α.Α.Φοι.Κ.) είναι μια αριστερή συλλογικότητα (σχήμα), ανεξάρτητη απ’ τους μηχανισμούς της κυρίαρχης πολιτικής. Δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια του φοιτητικού κινήματος του 06-07 παρεμβαίνοντας στις σχολές των κτιρίων της Κνωσσού, πλέον δραστηριοποιείται στα τμήματα μαθηματικού και εφαρμοσμένου μαθηματικού Ηρακλείου Κρήτης στην πανεπιστημιούπολη Βουτών.

     Λειτουργεί αμεσοδημοκρατικά με απόψεις και προτάσεις που συζητιούνται και συνθέτονται και μπορεί σε αυτήν να συμμετέχει όποιος φοιτητής θέλει ισότιμα. Θεωρούμε πώς η πολιτική πρέπει να παράγεται από τα κάτω, σε αντίθεση με το μοντέλο της παράταξης-φορέα της κομματικής γραμμής.

     Πιστεύουμε ότι η λύση των προβλημάτων έρχεται μέσα από τη μαζική και ενεργή συμμετοχή όλων μας στις συλλογικές διαδικασίες και στους συλλογικούς αγώνες. Αποτελεί τη μοναδική διέξοδο και έκφραση των φοιτητών για μια διαφορετική κατεύθυνση από εκείνη της εξάρτησης και των πελατειακών σχέσεων με τους καθηγητές. Είμαστε αριστεροί γιατί απέναντι στα ατομικά συμφέροντα και τη διαπραγμάτευση απαντούμε με συλλογικές διαδικασίες και δράσεις, τις γενικές συνελεύσεις και τα μαζικά κινήματα.

     Μακριά από τις λογικές  του ακολουθητισμού και του ατομικισμού. Ενάντια σε αυτούς που μας θέλουν σταρχιδιστές και πρόβατα εμείς προτάσσουμε τη συλλογική δράση.  Διεκδικούμε μέσα από συλλογικούς αγώνες τα δικαιώματά μας, όχι μόνο στα στενά όρια της σχολής αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο. Καμία ιεραρχία, καμία εκπροσώπηση. Δεν οδηγούμαστε από κανένα - λογοδοτούμε μόνο στον κόσμο της σχολής μας.

Μαζί με αντίστοιχες συλλογικότητες πανελλαδικά σε ΑΕΙ-ΤΕΙ συγκροτούμε την Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση (Ε.Α.Α.Κ.).

ιστορικά μιλώντας...

Η ΕΑΑΚ είναι γέννημα και παράλληλα τροφοδότης των μαζικών και δυναμικών φοιτητικών αγώνων της δεκαετίας του 90. Των αγώνων ενάντια στους νόμους Κοντογιαννόπουλου το 90-91, Σουφλιά το 93, Γ.Παπανδρέου το 95, Αρσένη το 97-99, Ευθυμίου το 2001 και Γιαννάκου το 2007. Πρεσβεύει την ανάγκη όχι για άλλη μία αριστερά, αλλά για μια Άλλη Αριστερά, ενωτική, ανεξάρτητη, αμεσοδημοκρατική, αντικαπιταλιστική...

για να τα κάνουμε λίγο πιο λιανά ΕΑΑΚ σημαίνει...
ΕΝΙΑΙΑ: όπως ενιαία είναι η επίθεση που δεχόμαστε σαν νεολαία έτσι ενιαία πιστεύουμε πως πρέπει να είναι και η απάντηση μας ενάντια σε αυτούς που προσπαθούν να μας πετάξουν στο πιο βαθύ σκοτάδι. Στο εσωτερικό μας λειτουργούμε αμεσοδημοκρατικά χωρίς αποκλεισμούς ή κομματικές πειθαρχίες. Δε λειτουργούμε με όρους ιεραρχίας, με αρχηγούς ή προέδρους, ούτε με όρους μειοψηφίας – πλειοψηφίας. Αντίθετα, όλες οι απόψεις είναι ισότιμες και το σχήμα διαμορφώνει συλλογικά και από τη βάση την πολιτική του κατεύθυνση.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ από τους κρατικούς μηχανισμούς, τις εκάστοτε κυβερνήσεις, την κυρίαρχη αστική πολιτική και ιδεολογία, το εργοδοτικό και το καθηγητικό κατεστημένο και φυσικά ανεξάρτητη από οποιαδήποτε μορφή χρηματοδότησης.  Ανεξάρτητη γιατί θέλουμε να παράγουμε εμείς πολιτική για τον εαυτό μας και όχι “άλλοι για εμάς”. Θέλουμε, όμως, να είμαστε βαθιά εξαρτημένοι από τις ανάγκες και τα δικαιώματα των φοιτητών, των νέων και των εργαζομένων, δηλαδή από τα δικά μας δικαιώματα. 

ΑΡΙΣΤΕΡΗ: Γιατί πιστεύουμε ότι τα περισσότερα προβλήματα, ξεκινώντας από αυτά της καθημερινότητας και φτάνοντας σε ζητήματα που αφορούν το κεντρικό πολιτικό σκηνικό, έχουν πολιτικές αιτίες. Γιατί παίρνουμε θέση στο δίλημμα “ή μ’ αυτούς που εκμεταλλεύονται ή με αυτούς που καταπιέζονται". Εκπροσωπούμε μια αριστερά αντικυβερνητική, ενάντια στην Ε.Ε., που θα αμφισβητεί το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, παλεύοντας για το κοινωνικά αναγκαίο και όχι για το καπιταλιστικά εφικτό. Είμαστε με την αριστερά που διεκδικεί να νικήσει, που πρωτοστατεί στα κινήματα. Είμαστε με την αριστερά της εποχής μας, που προσπαθεί να αναδιατυπώσει το αίτημα της απελευθέρωσης από την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο.

ΚΙΝΗΣΗ: Είμαστε κίνηση ενάντια στην ακινησία της εποχής μας, που μας θέλει χωρίς κρίση, χωρίς άποψη, χωρίς παρέμβαση και ενεργητικό ρόλο στην ίδια μας τη ζωή. Η κίνηση ισοδυναμεί με πολιτικοποίηση, με απόρριψη της λογικής του ατομικού δρόμου, της εκπροσώπησης και γενικά αποκήρυξη της κυρίαρχης ιδεολογίας, που παράγει και αναπαράγει ο καπιταλισμός.





δε τα παρατάμε, δεν υποτασσόμαστε...
συνεχίζουμε στο δρόμο του αγώνα με σημαία μας το σύνθημα
ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ